Είμαι πολύ καλός σε αυτό. Ω, σίγουρα μπορώ να φτιάξω έναν σωρό χάλια φωτογραφίες τις οποίες ντρέπομαι να κοιτάξω, ακόμα κι όταν κανείς άλλος δεν κοιτάζει πίσω από την πλάτη μου. Αν τυπώνονταν, πιθανότατα δεν θα ουρούσα καν πάνω τους αν είχαν πάρει φωτιά.
Ξεκίνησα να βγάζω φωτογραφίες σε ηλικία 15 ετών. Τώρα είμαι 38 και μάντεψε. Η παλαιότερη εικόνα που έχω στο χαρτοφυλάκιό μου είναι μόλις λιγότερο από τέσσερα χρόνια.
Σωστά. Το μόνο που έκανα στη φωτογραφία για 19 χρόνια από τα 23 ήταν να τραβήξω κακές, χάλια φωτογραφίες, πριν καταλήξω σε μια καλή. Όχι μόνο κακές φωτογραφίες, στην πραγματικότητα, αυτό θα ήταν επιεικές. Έκανα απλά εκθέσεις του φωτός με τη φωτογραφική μου μηχανή. Θα ήταν λάθος να τις αποκαλούμε φωτογραφίες.
Ωστόσο, αν και μπορεί να νιώθω αμήχανα όταν τις κοιτάζω, έχω μάθει να τις αγαπώ, γιατί αυτές οι άθλιες φωτογραφίες είναι αυτές που ευθύνονται για τις καλύτερες ή και τις καλές σύμφωνα με τα σημερινά μου πρότυπα.
Αγκάλιασε τη Μετριότητα και Γίνε Καλύτερος Φωτογράφος
Ο αγώνας του Έντισον
Επίτρεψέ μου να γράψω μία παραβολή. Ας πάρουμε τον Thomas Edison, τον μεγαλύτερο εφευρέτη της Αμερικής. Γνωρίζατε ότι ο Τόμας έκανε πάνω από ΔΕΚΑ ΧΙΛΙΑΔΕΣ προσπάθειες που απέτυχαν, πριν καταλήξει στον ηλεκτρικό λαμπτήρα; (αυτό είναι 10.000... που είναι δέκα, ακολουθούμενο από τρία μηδενικά, ή δέκα φορές χίλια... ή... Ας το δοκιμάσουμε μια φορά, όχι δεν πέτυχε, εντάξει μια άλλη ιδέα, ας το δοκιμάσουμε ξανά, όχι, όχι ούτε αυτό... ... ... ... εντάξει αυτήν την 5.567η φορά είμαι σίγουρος ότι θα λειτουργήσει... όχι, δεν λειτούργησε... καταλαβαίνεις!).
Προσπαθώ να πω ότι οι άνθρωποι είναι προγραμματισμένοι να μαθαίνουν κάνοντας λάθη. Σκέψου το: Αν σου εξηγήσω πώς να οδηγείς ένα ποδήλατο θεωρητικά, θα μπορούσες να ανέβεις σε αυτό το ποδήλατο και να το οδηγήσεις; Ή, αν σου εξηγήσω τη θεωρία της μουσικής και πώς να παίξεις πιάνο, θα μπορούσες να καθίσεις σε ένα πιάνο και να παίξεις;
Όχι, και όχι. Εκτός αν είσαι εξωγήινος ή ο Neo από το Matrix. Η σοφία αποκτάται κυρίως κάνοντας λάθη. Δεν είναι δύσκολη διαδικασία, το μόνο πράγμα που το κάνει δύσκολο να το καταλάβουμε είναι ότι μας έχουν διδάξει διαφορετικά.
Αποκαλύπτοντας το Εκπαιδευτικό Παράδοξο
Το σχολείο σε διδάσκει να μην κάνεις λάθη. Αν και τώρα που διαβάζεις αυτές τις γραμμές μπορεί να ακούγεται εύκολο να το καταλάβεις, το υποσυνείδητο των περισσότερων ανθρώπων όμως δεν μπορεί. Το πρόβλημα είναι ότι όσο πιο μορφωμένος είσαι σε πολλές περιπτώσεις, τόσο πιο δύσκολο είναι να κατανοήσεις βαθιά αυτήν την έννοια.
Τα σχολεία είναι φτιαγμένα για να δημιουργούν υπαλλήλους και εργάτες. Δεν προορίζονται να κάνουν επιχειρηματίες και δημιουργούς. Η δημιουργική σκέψη καταστέλλεται στο σχολείο επειδή οι δυτικές κοινωνίες χρειάζονται περισσότερους εργάτες. Ο εργαζόμενος δεν πρέπει να κάνει κανένα λάθος. Δεν θες να κάνει λάθη ένας γιατρός που θα σε χειρουργήσει ή ένας δικηγόρος που θα σε υπερασπιστεί στο δικαστήριο.
Αν ο Τόμας Έντισον είχε αφεντικό εκείνη την εποχή, πιθανότατα να τον είχε απολύσει. Φαντάσου το. 10.000 αποτυχίες; Ποια εταιρεία θα ανεχόταν αυτή την σπατάλη πόρων; Τι στο διάολο είναι αυτό; Τι σε πληρώνω; Να παίζεις με τα περίεργα παιχνιδάκια σου; Σε καμία περίπτωση. Ξεκουμπίδια! Αυτός θα ήταν μάλλον ο διάλογος.
Θα μπορούσες πιθανώς να τραβάς κατά μέσο όρο ίσως χίλιες φωτογραφίες στο χρόνο που θα χρειαζόταν ο Thomas να κάνει μόνο μία προσπάθεια. Έτσι, θα είχες την ευκαιρία να κάνεις 10.000.000 (δέκα εκατομμύρια) χάλια φωτογραφίες μέχρι να καταλήξεις σε μία καλή. Αυτή θα ήταν η ισοδύναμη προσπάθεια.
Υπομονή και επιμονή: Το μάντρα του φωτογράφου
Αν παραδεχτούμε ότι η φωτογραφία είναι 10 φορές πιο εύκολη από την επιστήμη των ηλεκτρολόγων μηχανικών, κάτι που δεν είμαι σίγουρος ότι ισχύει, αφού έχω υπάρξει και από τις δύο πλευρές, ας κάνουμε τις παραπάνω προσπάθειες ένα εκατομμύριο.
Όποιος μου ζήτησε να δώσω μια συμβουλή για τη δημιουργία καλών φωτογραφιών είχε ακούσει το ίδιο. Πρέπει να είσαι υπομονετικός και επίμονος. Εάν δεν έχεις την ώθηση και την αποφασιστικότητα να κάνεις τη φωτογραφία μέρος της ζωής σου, να είσαι εκεί έξω και να φωτογραφίζεις συνέχεια, τότε τι στο διάολο; Γιατί το διαβάζεις αυτό το άρθρο; Τι περιμένεις; Οι άνθρωποι είναι άπληστοι, τα θέλουν όλα αυτή τη στιγμή.
Σου έρχεται η ιδέα να γίνεις καλλιτέχνης και περιμένεις να το κάνεις εδώ και τώρα με μια μαγική φόρμουλα ή διαβάζοντας μερικά άρθρα και παρακολουθώντας μερικά βίντεο στο YouTube. Θες να είσαι πλούσιος και περιμένεις ότι μία συμβουλή αγοράς μιας μετοχής ή επένδυσης θα σου φέρει απεριόριστο πλούτο. Θες να χάσεις βάρος και ψάχνεις για μια μαγική δίαιτα ή ένα χάπι που θα σε μεταμορφώσει κατά τη διάρκεια της νύχτας.
Μαντέψτε χαζούλη. Αυτά δεν συμβαίνουν.
Η επιδημία της απληστίας
Όλος ο κόσμος είναι χτισμένος γύρω από την απληστία μας. Μπορείς να κάθεσαι στον καναπέ σου, να βλέπεις μια ταινία να πάρεις ένα τηλέφωνο και να παραγγείλεις κάποιο έτοιμο μαγειρεμένο φαγητό να έρθει στην πόρτα σου. Όχι, ούτε καν να σηκώσεις το τηλέφωνο. Παραγγελία από μια εφαρμογή. Θες το ίδιο με την προηγούμενη φορά; κλικ, έγινε. Δεν χρειάζεται καν να ψάξεις στο μενού, πόσο μάλλον να πάρεις το τόξο και το βέλος σου και να πας να βρεις το φαγητό σου στο δάσος.
Η τέχνη δεν έρχεται στην πόρτα σου όπως τα περισσότερα καλά πράγματα.
Μπορείς να τεστάρεις την απληστία σου διαβάζοντας τις παρακάτω δηλώσεις. Είσαι ένοχος; Αυτά τα ακούω από όλους σχεδόν τους μαθητές μου για φωτογραφίες τους:
Ω, αυτός ο τύπος μόλις μπήκε στο κάδρο μου την τελευταία στιγμή. Τι θα μπορούσα να είχα κάνει;
Έκανε τόση ζέστη και περπατούσα με όλο αυτό το βάρος στην πλάτη. Τι περιμένεις; Αυτή (η φωτογραφία) είναι αρκετά καλή.
Περνούσαμε με το αυτοκίνητο και δεν είχαμε χρόνο να σταματήσουμε, οπότε έβγαλα αυτή την εικόνα.
Έχω βρεθεί σε μια φανταστική σκηνή τις προάλλες. Αν είχα μόνο τη μηχανή μαζί μου!
Δεν μπορούσα απλώς να σταθώ μπροστά σε αυτόν τον τύπο και να τον φωτογραφίσω, ήταν τρομακτικός!
Υπήρχαν τόσοι πολλοί φωτογράφοι εκεί γύρω, που δεν μπορούσα να βρω καλύτερο σημείο για να τραβήξω τη φωτογραφία.
Έπρεπε να φωτογραφίσω μέσα από τα κάγκελα, δεν είχα πρόσβαση μέσα.
Ναι, το ξέρω, φταίει η μηχανή μου. Αν είχα έναν από αυτούς τους ακριβούς φακούς.
Κοιτάξτε αυτόν τον τύπο που φτύνει φωτιές. Ξέρω ότι υπάρχει μια μοτοσικλέτα πίσω από το κεφάλι του, αλλά η φωτιά είναι τουλάχιστον εντυπωσιακή στη φωτογραφία.
Δείτε πόσο χαριτωμένο είναι αυτό το κοριτσάκι! Το βλέμμα της τα λέει όλα. Ξέρω ότι κατά τα άλλα δεν είναι και πολύ καλή φωτογραφία.
Αυτός ο τύπος λοιπόν της κάνει ένα ιδιαίτερο δώρο, δεν μπορείτε να το δείτε εδώ. Ξέρω ότι δεν μπορείς να καταλάβεις, αλλά η κόρη αυτής της κυρίας πάσχει από λευχαιμία και έχασε τον άντρα της. Είναι πολύ φτωχοί και υπάρχουν περισσότερα... .... ........ .......
Κοιτάξτε το πρόσωπό του. Αυτός ο τύπος θα ήταν πολύ ενδιαφέρον. Φανταστείτε τον μέσα στο κατεστραμμένο σπίτι του. Η φωτογραφία θα έλεγε την ιστορία της ζωής του.
ΠΟΙΟΣ ΧΕΣΤΗΚΕ;;;
Είσαι απλά ένας ανίκανος φωτογράφος! Φυσικά, θα μπορούσες να κάνεις κάτι για αυτό! Θα μπορούσες να πετάξεις αυτές τις φωτογραφίες στα σκουπίδια και να μην τις δείχνεις δεξιά και αριστέρα!
Συμβουλή για εκθέσεις: Ποιότητα πάνω από την ευκολία
Έχετε επισκεφτεί ποτέ φωτογραφική έκθεση σε ένα αξιόλογο μέρος με μέτριες φωτογραφίες που έχουν τοποθετηθεί εκεί μόνο και μόνο επειδή αυτό ήταν το καλύτερο που μπορούσε να κάνει αυτός ο φωτογράφος; Δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση. Αυτά είναι πράγματα που βλέπετε σε καφετέριες της γειτονιάς, όπου και μία μαϊμού θα μπορούσε να εκθέσει τη δουλειά της.
Το έχω κάνει και αυτό. Ήμουν αυτή η μαϊμού που εκθέτει στο καφέ στη γωνία. Αυτό ήταν λάθος. Αλλά έχω μάθει από αυτό το λάθος και τώρα είμαι εξαιρετικά προσεκτικός στο πώς εκθέτω τη δουλειά μου. Η δουλειά σου είναι ο τρόπος που επικοινωνείς και η επικοινωνία είναι ο λόγος πίσω από κάθε δημιουργική δουλειά.
Εμπειρία έναντι Σοφίας
Άρα τα λάθη μπορούν να μας κάνουν σοφούς. Λέω «μπορούν» γιατί επιλέγεις είτε να μαθαίνεις από τα λάθη σου είτε να συνεχίζεις να τα κάνεις. Το τελευταίο ονομάζεται εμπειρία, ενώ το πρώτο, σοφία.
Ναι, μπορεί να είσαι πολύ έμπειρος και να εξακολουθείς να είσαι ανίκανος. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να επαναλαμβάνεις τα ίδια λάθη ξανά και ξανά. Ο ίδιος ο ορισμός της παραφροσύνης, σύμφωνα με τον Αϊνστάιν. Είναι σοφία αυτό που αναζητάς, όχι εμπειρία.
Έχεις ακούσει επαγγελματίες φωτογράφους που λένε:
«Α, με όλη αυτή τη νέα τεχνολογία, τα smartphone και το διαδίκτυο, κανείς δεν έρχεται σε εμάς. Χάσαμε δουλειά! Έχω πάνω από 40 χρόνια εμπειρία».
Ναι, αλλά οι φωτογραφίες σου είναι χάλια, φίλε! 40 χρόνια και παραμένεις η ίδια μαϊμού που ξεκίνησες τότε.
Έτσι, εν συντομία, συνέχισε να κάνεις κακές φωτογραφίες, αλλά προσπάθησε να μαθαίνεις από τα λάθη σου. Όπως θα έλεγε ένας μηχανικός, χρησιμοποίησε την ανατροφοδότηση αναθεωρώντας συνεχώς την εργασία σου και βελτιστοποίησέ την στην πορεία.
Να είσαι βέβαιος ότι οι πρώτες μερικές εκατοντάδες χιλιάδες φωτογραφίες σου δεν θα σου χρησιμεύσουν ούτε καν σαν σουβέρ.
++
Προμηθεύσου το βιβλίο του Γιώργου Τατάκη, «Throw away your camera & become a photographer»
⭐⭐⭐⭐⭐ 5-star review from Readers' Favorite