Πρόσφατα είχα έναν ρόλο ως «Conceptual Photography Consultant» στην κινηματογραφική μεταφορά της Φόνισσας. Σε σκηνοθεσία Εύας Νάθενα και παραγωγή της Tanweer Greece και της View-Master Films, αυτή η εμπειρία παρείχε πολύτιμες πληροφορίες για τη διαδικασία δημιουργίας ταινιών. Η Φόνισσα υπόσχεται να είναι ένα συναρπαστικό κινηματογραφικό εγχείρημα, που συνδυάζει το καλλιτεχνικό όραμα με την ικανότητα της αφήγησης. Η Φόνισσα παίζει στους κινηματογράφους από τις 30 Νοεμβρίου 2023.
Σχετικά με το έργο Φόνισσα
Η Φόνισσα, του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, είναι ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα που διαδραματίζεται στα τέλη του 1800 στην Ελλάδα, συγκεκριμένα στο απομονωμένο νησί της Σκιάθου. Η ιστορία ακολουθεί τη Χαδούλα, μια μεσήλικη γυναίκα, καθώς παλεύει με τις κοινωνικές προσδοκίες και διαπράττει αποτρόπαιες πράξεις, οδηγούμενη από την πίστη της ότι η ζωή μιας γυναίκας είναι γεμάτη βάσανα. Η αφήγηση εξερευνά την πολυπλοκότητα της ψυχής της Χαδούλας και ρίχνει φως στον ρόλο της γυναίκας σε μια μικρή κοινότητα. Προσαρμοσμένη σε διάφορες μορφές, συμπεριλαμβανομένου του θεάτρου και του κινηματογράφου, η Φόνισσα συνεχίζει να αιχμαλωτίζει το κοινό με την εξερεύνηση της κοινωνικής δυναμικής και των συνεπειών των κοινωνικών προσδοκιών στις γυναίκες.
Σχετικά με τον Παπαδιαμάντη, τον συγγραφέα της Φόνισσας.
Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, γεννημένος στη Σκιάθο, το 1851, άφησε ανεξίτηλο το στίγμα του στην ελληνική λογοτεχνία. Μεγαλωμένος από πατέρα ιερέα, αντιμετώπισε οικονομικές προκλήσεις κατά τη διάρκεια των σπουδών του στην Αθήνα, που τον ανάγκασαν να φύγει χωρίς να τις ολοκληρώσει. Επιστρέφοντας στη Σκιάθο, αφιέρωσε τη ζωή του στη συγγραφή, κερδίζοντας δημοτικότητα για τις δημοσιογραφικές του προσπάθειες και τα μυθιστορήματά του. Η μοναδική προσέγγιση του Παπαδιαμάντη του επέφερε υψηλές αμοιβές, για τις οποίες συχνά ζητούσε μείωση, δείχνοντας την αδιαφορία του για τον πλούτο. Η ανιδιοτέλεια του επεκτάθηκε στο να μοιράζεται το εισόδημά του με όσους είχαν ανάγκη. Απομονωμένη φιγούρα, εστίασε στην απεικόνιση των αγώνων των φτωχών και των πνευματικών στοχασμών, δίνοντάς του το επίθετο «κοσμοκαλόγερος». Ο Παπαδιαμάντης πέθανε από πνευμονία στη γενέτειρά του το 1911, αφήνοντας μια λογοτεχνική κληρονομιά που ξεπερνά τον ταπεινό τρόπο ζωής του.
Τοποθεσία α: Σχοινιάς, Μαραθώνας, Αττική.
Φωτογράφισα σκηνές κατά τα γυρίσματα σε δύο ξεχωριστές τοποθεσίες. Η πρώτη ήταν στον Σχοινιά, κοντά στον Μαραθώνα στην Αττική και η δεύτερη στο απομονωμένο χωριό Μουντανίστικα στη Μάνη, στη Λακωνία της Πελοποννήσου.
Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων του Σχοινιά, φωτογράφισα οικογενειακά πορτρέτα, τα οποία χρησιμοποιήθηκαν ως σκηνικά μέσα στην ταινία. Αυτές οι φωτογραφίες κοσμούν τους τοίχους των εσωτερικών χώρων των σπιτιών που βλέπετε στην ταινία. Η καθεμία απεικονίζει τις οικογένειες που ζουν στο συγκεκριμένο σπίτι.
Και στις δύο τοποθεσίες, είχα την ευελιξία να περιηγούμαι στα σετ των σκηνών, επιτρέποντάς μου να δημιουργήσω συνθέσεις εμπνευσμένες από στοιχεία που μου τράβηξαν την προσοχή. Αυτή η δημιουργική ελευθερία πρόσθεσε μια προσωπική πινελιά στην οπτική αφήγηση.
Συναντώντας την Καρυοφυλλιά Καραμπέτη.
Η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη είναι μια από τις πιο αξιόλογες ηθοποιούς της Ελλάδας και ερμηνεύει τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία Φόνισσα. Η πρώτη μας συνάντηση έγινε κατά τη διάρκεια της ημέρας φωτογράφισης στον Σχοινιά. Καθώς περίμενα να προετοιμαστούν οι ηθοποιοί, την παρατήρησα να περιηγείται στο σετ. Ήταν ήδη έτοιμη για τη φωτογράφιση και φαινόταν να εξοικειώνεται με την τοποθεσία.
Σκέφτηκα να αξιοποιήσω τη στιγμή και είχα την ευκαιρία να φωτογραφίσω μια σειρά από πορτρέτα μέσα σε έναν αχυρώνα που βρισκόταν στο σετ. Αυτή η αυτοσχέδια φωτογράφιση έδωσε μια ματιά στην επαγγελματική συμπεριφορά της ηθοποιού, δείχνοντας την αφοσίωσή της στην τέχνη της. Η παρουσία της Καρυοφυλλιάς Καραμπέτη πρόσθεσε μια ξεχωριστή πινελιά στην παραγωγή της ταινίας και η σύντομη αλληλεπίδρασή μας πρόσφερε μια μοναδική οπτική στα παρασκήνια.
Οικογενειακά πορτρέτα
Μόλις οι ηθοποιοί ετοιμάστηκαν, αρχίσαμε τη φωτογράφιση των οικογενειακών πορτρέτων για τους χαρακτήρες στη Φόνισσα. Πέρα από τις προγραμματισμένες φωτογραφίες, είχαμε την ευκαιρία να απαθανατίσουμε μια απρογραμμάτιστη στιγμή: η Χαδούλα (Η Φόνισσα) και η οικογένειά της πόζαραν με φόντο μια γιγαντιαία φραγκοσυκιά.
Η σκηνοθέτις Εύα Νάθενα ήθελε να χρησιμοποιήσει αυτή τη σκηνή στην ταινία και μόλις τελείωσαν τα γυρίσματα, ζήτησε μια επιπλέον φωτογραφία, παρακινώντας με να συνεισφέρω την οπτική μου.
Στη συνέχεια μεταβήκαμε σε έναν εσωτερικό χώρο, όπου στήσαμε σχολαστικά την οικογένεια να δημιουργήσουμε το πρώτο φωτογραφικό κάδρο που οραματιστήκαμε. Αυτή η συλλογική προσπάθεια είχε στόχο να εμπλουτίσει την αφήγηση της ταινίας με αυθεντικά οικογενειακά πορτρέτα, που αναδεικνύουν το βάθος και την πολυπλοκότητα των χαρακτήρων της Φόνισσας.
Η νύφη και ο γάμος
Στην παρακάτω σειρά, φωτογραφίσαμε στιγμές της νύφης, με στόχο να μεταφέρουμε την ουσία του γάμου της εποχής. Ο φακός μου εστίασε σε πολλές βασικές σκηνές: ένα πορτρέτο της νύφης, τοποθετημένο στο περιβάλλον του σπιτιού της, δίπλα στην σημαντική για εκείνη προίκα. μια λήψη με τους νεόνυμφους με αφορμή την ημέρα του γάμου τους και μερικές ομαδικές φωτογραφίες που απαθανατίζουν τον δεσμό που μοιράζονται η νύφη με τις αδερφές της.
Το γραφικό σκηνικό για αυτές τις στιγμές ήταν σε δύο δίδυμες εκκλησίες, ενισχύοντας την οπτική αφήγηση. Αυτές οι τοποθεσίες, προσέφεραν ένα ιδανικό σκηνικό για τις παραδοσιακές φωτογραφίες γάμου, προσθέτοντας μια νότα διαχρονικής κομψότητας στην ιστορία.
Άλλα πορτρέτα
Ολοκληρώνοντας το καλλιτεχνικό μας ταξίδι, δημιουργήσαμε επιπλέον πορτρέτα σε κοντινές τοποθεσίες. Μια αξιοσημείωτη σύνθεση περιλαμβάνει τον Γιάννη Τσορτέκη, τον βοσκό, και την οικογένειά του με φόντο το βουνό. Μια άλλη απεικονίζει μια μητέρα με τα δύο παιδιά της, αντανακλώντας αφηγήσεις και συναισθήματα.
