Στην καρδιά του Αιγαίου, η Σίφνος, ένα γραφικό νησί των Κυκλάδων, γίνεται το κέντρο ενός ωραίου πανηγυριού προς τιμήν του Προφήτη Ηλία. Αυτή η γιορτή, που τελείται στην ψηλότερη κορυφή της Σίφνου σε ένα διαχρονικό μοναστήρι, είναι ένα θέαμα πνευματικότητας, απολαυστικού φαγητού, ποτού, μουσικής και χορού που αντηχεί μέχρι το ξημέρωμα.
Αποκτησε ένα φωτογραφικό τύπωμα από τη Σίφνο εδώ.
Ανακαλύπτοντας το νησί της Σίφνου
Η Σίφνος είναι ένα μικρό νησί, μέρος του συμπλέγματος των Κυκλάδων στην καρδιά του Αιγαίου Πελάγους της Ελλάδας. Οι Κυκλάδες έχουν ένα μοναδικό αρχιτεκτονικό στυλ, ένα εμβληματικό ελληνικό στυλ με λευκά σπίτια και μπλε παράθυρα. Δεν είχα ξαναπάει ποτέ στη Σίφνο και το μόνο που είχα στο μυαλό μου για το νησί ήταν η διάσημη τοπική κεραμική και μια εικόνα του Μπρεσόν σε ένα στενό ενός νησιού.
Η πρωτεύουσα του νησιού, η Απολλωνία, βρίσκεται 5 χιλιόμετρα μακριά από το κεντρικό λιμάνι, όπου είχα φτάσει. Θέλοντας να εξερευνήσω το νησί, αλλά και να ξεμουδιάσω από το καράβι, αποφάσισα να περπατήσω αυτή την απόσταση. Αφού πέρασα από τα κυριότερα τουριστικά μαγαζιά του λιμανιού, τις Καμάρες, πήρα τον δρόμο για την Απολλωνία. Το τοπίο ήταν καταπράσινο, όχι πολύ χαρακτηριστικό για τα νησιά των Κυκλάδων, φυτεμένο με ελιές και αμπέλια γεμάτα από ζουμερά, αλλά ακόμη ξινά σταφύλια.
Το οδοιπορικό προς την κορυφή
Ευτυχώς, έχω γνώρισα κάποιους ανθρώπους στην Απολλωνία που συμμετείχαν στη διοργάνωση του πανηγυριού. Ο Προφήτης Ηλίας γιορτάζεται στην ψηλότερη κορυφή του νησιού, σε ένα πολύ παλιό μοναστήρι, που πήρε το όνομά του από τον Προφήτη. Αυτό το μοναστήρι βρίσκεται στα 682 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Είναι παράδοση στην Ελλάδα να χτίζονται εκκλησίες και μοναστήρια με το όνομα του Προφήτη Ηλία στις υψηλότερες κορυφές των περιοχών. Υπάρχει μάλιστα και ένα στην κορυφή του Ολύμπου, στα 2803μ.
Μου έδωσαν οδηγίες, μου εξήγησαν το πρόγραμμα της γιορτής και μάλιστα μου βρήκαν ένα κελί για να μείνω στο μοναστήρι. Είχα αποφασίσει να φτάσω στο μοναστήρι με τα πόδια. Άκουσα ότι κάποιοι προσκυνητές κάνουν τάμα να έρχονται κάθε χρόνο στο μοναστήρι με τα πόδια από τον Πειραιά, οπότε αφού είχα κάνει ήδη τη μισή διαδρομή, σκέφτηκα γιατί όχι;
Έπρεπε να περπατήσω ίσως άλλη μια ώρα για να φτάσω στο σημείο που ξεκινούσε το μονοπάτι στη βάση του βουνού. Μετά χρειάζεται άλλη μια ώρα ανάβαση για να φτάσεις στο μοναστήρι. Στην πορεία συνάντησα πολλούς ανθρώπους να ανεβαίνουν, άλλοι με άλογο, άλλοι με τα πόδια και άλλοι με τη βοήθεια γαϊδάρων για να μεταφέρουν τρόφιμα και προμήθειες. Ήταν όλοι συνηθισμένοι σε αυτή τη διαδρομή, οπότε το έκαναν να φαίνεται πολύ εύκολο. Ευτυχώς, ένας από αυτούς προσφέρθηκε να μεταφέρει τον εξοπλισμό μου με το γαϊδουράκι του και έτσι η υπόλοιπη ανάβαση έγινε πολύ ευκολότερη.
Μοναστήρι Όαση
Αυτό που έλεγαν όλοι ήταν ότι μόλις περάσουμε την πορτάρα του μοναστηριού θα νιώσουμε χαλαροί και θα ξεχάσουμε όλη την προσπάθεια που κάναμε για να ανέβουμε, αφού το μοναστήρι και η αυλή του σε κάνουν να νιώθεις γαλήνια. Δεν περίμενα ότι αυτό θα ήταν αλήθεια, αλλά ήταν μεγάλη παρηγοριά να το σκέφτομαι στο δρόμο. Προς έκπληξή μου, το μοναστήρι ήταν πράγματι τόσο όμορφο και η αυλή είχε έναν μεγάλο ανοιχτό χώρο που θα με έκανε να νιώσω πιο ήρεμος σε χρόνο μηδέν.
Προετοιμασίες και Κέφι
Οι προετοιμασίες είχαν ήδη ξεκινήσει αν και είχα φτάσει μια μέρα νωρίτερα και οι μάγειρες και οι βοηθοί τους ετοίμαζαν ήδη το φαγητό για την επόμενη μέρα. Είχα τον χρόνο να εξερευνήσω το μοναστήρι και τις κατακόμβες και επίσης να καθίσω με τους διοργανωτές και να φάω ένα νοστιμότατο βραδινό με πολύ κρασί στην Τράπεζα. Ένα μακρόστενο δωμάτιο χτισμένο από πέτρα με ένα ενιαίο μακρύ τραπέζι στη μέση, όπου κάθονται όλοι μαζί. Η ομάδα σήκωνε τα ποτήρια όλη την ώρα, επαινώντας όλους όσους είχαν βοηθήσει στη γιορτή. Το πιο συνηθισμένο που θα άκουγες θα ήταν το «Εβίβα των μα'είρων» (μαγείρων)!
Η Αποκάλυψη του Πανηγυριού
Το επόμενο πρωί, ξύπνησα και ήπια έναν καφέ στην Τράπεζα. Οι προετοιμασίες τώρα ήταν πολύ πιο έντονες και περισσότεροι βοηθούσαν τους μάγειρες να καθαρίσουν τις πατάτες κ.ο.κ. Έξω, περισσότεροι άνθρωποι κρεμούσαν σημαίες και καθάριζαν τον χώρο. Ο κόσμος άρχιζε να μαζεύεται το απόγευμα, μάλλον γύρω στις πέντε.
Μετά τις προετοιμασίες, σερβιρίστηκε μεσημεριανό σε όποιον βρισκόταν στο μοναστήρι και μετά αποφάσισα να πάω για έναν γρήγορο υπνάκο για να εξοικονομήσω ενέργεια για τη γιορτή στο κελί μου.
Ο παπα-Γιάννης έφτασε νωρίς το απόγευμα με τα πόδια, μαζί με τον καλύτερό του φίλο, τον σκύλο του. Το κελί του ήταν δίπλα στο δικό μου. Αυτή την ώρα της ημέρας λαμβάνει χώρα ένα ενδιαφέρον φαινόμενο, όπου το βουνό ρίχνει μια σκιά σαν πυραμίδα στη θάλασσα.
Αποκτησε ένα φωτογραφικό τύπωμα από τη Σίφνο εδώ.
Φαγητό, Μουσική και Χορός
Σε λίγο ο παπα-Γιάννης θα χτυπούσε τις καμπάνες της εκκλησίας για να ξεκινήσει ο Εσπερινός. Η Λειτουργία γίνεται τόσο μέσα στην εκκλησία όσο και έξω όπου συγκεντρώνεται το μεγαλύτερο μέρος των προσκυνητών. Τοποθετούνται γιρλάντες με λάμπες καθώς και εξέδρα με την εικόνα του Προφήτη. Μετά την ολοκλήρωση της Λειτουργίας, ο παπα-Γιάννης πηγαίνει στο κελί του να ξεκουραστεί πριν το δείπνο και πριν αρχίσει η μουσική.
Το δείπνο σερβίρεται στην Τράπεζα και η μουσική αρχίζει. Λόγω του μικρού μεγέθους του δωματίου, οι επισκέπτες πρέπει να φάνε και μετά να βγουν στην αυλή, ώστε να μπουν οι επόμενοι. Στη συνέχεια η μουσική συνεχίζεται και ένας μεγάλος χορός ξεκινάει μέσα στην αυλή του μοναστηριού. Η γιορτή κρατάει μέχρι νωρίς το επόμενο πρωί!
Επίλογος
Η ονομαστική εορτή του Προφήτη Ηλία στο μοναστήρι της Σίφνου ξεπερνά ένα απλό γεγονός. είναι ένα μαγευτικό ταξίδι στην παράδοση, τη συντροφικότητα και την πνευματικότητα. Ο συνδυασμός κατάνυξης και γλεντιού, με φόντο τη φυσική ομορφιά της Σίφνου, δίνει μια ζωντανή εικόνα μιας γιορτής που αποτελεί απόδειξη της πλούσιας πολιτιστικής ταπισερί του νησιού.
++
Αποκτησε ένα φωτογραφικό τύπωμα από τη Σίφνο εδώ.