Η σύνθεση φωτογραφίας είναι απαραίτητο στοιχείο κάθε φωτογραφικής εικόνας. Μια φωτογραφία έχει μόνο δύο βασικά στοιχεία, θέμα και σύνθεση (όχι ρυθμίσεις φωτγοραφικής μηχανής). Ως σύνθεση αναφερόμαστε στον τρόπο που τοποθετούμε όλα τα στοιχεία της φωτογραφίας μέσα στις τέσσερις πλευρές του κάδρου μας. Με τον όρο θέμα, εννοούμε την πραγματική ύλη και τα συναισθήματα που απεικονίζονται στην εικόνα. Και τα δύο αυτά στοιχεία είναι σημαντικά και μια δυνατή φωτογραφία πρέπει να έχει ενδιαφέρον θέμα και καλή σύνθεση. Μερικές φορές ένα από αυτά τα στοιχεία μπορεί να υπερτερεί του άλλου, κάτι που είναι επίσης αποδεκτό, αλλά μια εικόνα δεν είναι πλήρης εάν είναι εντελώς απογυμνωμένη από κάποιο από αυτά τα δύο στοιχεία. Αυτός είναι ένας οριστικός οδηγός και εισαγωγή σε οδηγίες για τη σύνθεση στη φωτογραφία.
Τα παρακάτω παραδείγματα είναι από τη φωτογραφική μου δουλειά. Μπορείτε να κάνετε κλικ σε οποιαδήποτε φωτογραφία για να μάθετε περισσότερα ή να αγοράσετε ένα τύπωμα. Χρησιμοποιώ φωτογραφική μηχανή Leica για όλες τις φωτογραφίσεις μου. Αυτές οι πληροφορίες περιλαμβάνονται στο βιβλίο μου "Throw Away Your Camera and Become a Photographer", που βρίσκεται στο Amazon.
Σε αυτό το άρθρο, συζητάμε τη σύνθεση στη φωτογραφία.
Αλλά γιατί η σύνθεση φωτογραφίας είναι τόσο σημαντική για μια εικόνα;
Καταρχάς η σύνθεση είναι η γλώσσα της φωτογραφίας. Όπως συμβαίνει με όλες τις τέχνες, η φωτογραφία είναι ένα μέσο επικοινωνίας. Ως εκ τούτου, η φωτογραφία μπορεί να θεωρηθεί ως γλώσσα. Επομένως, για να επικοινωνήσουμε, πρέπει να μιλάμε αυτή τη γλώσσα. Επομένως, μια φωτογραφία μπορεί να επικριθεί μόνο μερικώς υποκειμενικά. Πρέπει πρώτα να κατανοήσουμε τη γλώσσα της και μετά να πούμε αυτό που σκοπεύουμε να επικοινωνήσουμε. Αν δεν μπορούμε να μιλήσουμε τη γλώσσα, δεν μπορούμε να πούμε τίποτα με τη φωτογραφία μας, είτε πορτρέτο είτε τοπίο. Αν και δεν πρέπει να προσπαθούμε να συνθέτουμε μόνο για χάρη της σύνθεσης, και εδώ είναι που το θέμα παίζει σημαντικό ρόλο, θα πρέπει πρώτα να κατακτήσουμε τις οδηγίες σύνθεσης και να ξεκινήσουμε από αυτό.
Η σύνθεση βοηθάει να κατευθύνει τα μάτια του θεατή. Οι έμπειροι φωτογράφοι γνωρίζουν τους περισσότερους από αυτούς τους κανόνες. Με τη σύνθεση, μπορούμε να ορίσουμε ποιο είναι το σημαντικό θέμα στην εικόνα μας, τι είναι λιγότερο σημαντικό και τι δεν είναι καθόλου σημαντικό. Μπορούμε να καθοδηγήσουμε τα μάτια του θεατή μας στην εικόνα και να διαβάσουν την ιστορία της, δημιουργώντας μια οπτική ιεραρχία και ορίζοντας τη σειρά με την οποία περιηγούνται στα διάφορα στοιχεία.
Η καλή σύνθεση είναι ευχάριστη στα μάτια. Οι περισσότερες από τις οδηγίες ακολουθούν μοτίβα που παρατηρούνται στη φύση, όπως οι σπείρες Fibonacci και φαίνονται εγγενώς όμορφα. Με τη σύνθεση, προσπαθούμε να δημιουργήσουμε ομορφιά, ένα στοιχείο ελκυστικό για όλους τους ανθρώπους. Ακόμη και οι εικόνες που φαίνονται τραχιές στην πρώτη ανάγνωση, κρύβουν ένα στοιχείο ομορφιάς που μπορεί να διαβαστεί με την κατανόηση αυτών των οδηγιών.
Η σύνθεση τελικά μας δίνει μια αναφορά αγκύρωσης. Αυτή εμποδίζει τα μάτια του θεατή να απομακρύνονται από την εικόνα. Η σύνθεση μπορεί να τραβήξει την προσοχή του θεατή και να τον καθοδηγήσει στην εικόνα. Στόχος είναι να κρατήσουμε τον θεατή απασχολημένο όσο το δυνατόν περισσότερο, εξερευνώντας την εικόνα μας.
Οδηγίες έναντι κανόνων
Μερικοί άνθρωποι θεωρούν αυτές τις οδηγίες σύνθεσης ως απαράβατους κανόνες. Κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Δεν υπάρχουν απαράβατοι κανόνες σε καμία μορφή τέχνης. Η παρακάτω λίστα είναι μια λίστα με οδηγίες που πρέπει να γνωρίζει κανείς και να έχει υπόψη του πριν ξεκινήσει την πορεία του στη φωτογραφία. Είναι εκεί γιατί, κατά τη διάρκεια των αιώνων των εικαστικών Τεχνών, οι καλλιτέχνες παρατήρησαν ότι λειτουργούν ως οπτικά βοηθήματα για να καθοδηγούν τα μάτια του θεατή σε όλη την εικόνα ενώ ταυτόχρονα δείχνουν όμορφα. Όλα αυτά μπορούν να λυγίσουν ή να σπάσουν, αλλά πρέπει να ξέρουμε τι είναι αυτό που σπάμε πριν το κάνουμε.
Φως
Θα ξεκινήσω μιλώντας λίγο για το φως, που είναι το μόνο θέμα σε μια φωτογραφική εικόνα. Η φωτογραφία είναι η γραφή με φως. Ό,τι και να κάνουμε, πρέπει να λάβουμε υπόψη τη διαμόρφωση φωτισμού της εικόνας. Φωτογραφικά μιλώντας, δεν υπάρχουν ποτέ πραγματικά θέματα μπροστά μας. Ο κόσμος είναι σκοτεινός και μόνο το φως μας κάνει να μπορούμε να τον δούμε. Θα πρέπει επομένως να αντιμετωπίζουμε τη σύνθεσή μας ως ένα σύνολο αντικειμένων (φορμών) που εμποδίζουν το φως με διαφορετικούς τρόπους. Πρέπει να κατακτήσουμε να βλέπουμε τον κόσμο ως φως, σκιές, αντανακλάσεις, διαχύσεις και εκτροπές. Μπορεί να βρούμε μια σκηνή ενδιαφέρουσα μπροστά μας, αλλά ανεξάρτητα από το ποια είναι αυτή η σκηνή, δεν υπάρχει φωτογραφικό ενδιαφέρον για αυτήν, εάν εμφανίζεται σε κακό φωτισμό.
Οι Κανόνες Σύνθεσης
Ας εμβαθύνουμε στους κανόνες σύνθεσης φωτογραφίας, γνωστοί και ως οδηγίες. Αυτή δεν είναι σε καμία περίπτωση μια πλήρης λίστα, αλλά είναι μια αρκετά πλούσια λίστα που θα μας βοηθήσει να κατανοήσουμε την οπτική γλώσσα. Αυτές οι αρχές σύνθεσης ισχύουν για όλα τα είδη, συμπεριλαμβανομένης της φωτογραφίας τοπίου. Καλώς ήρθατε στην οπτική μας εκπαίδευση. Είτε είσαι αστικός φωτογράφος είτε ενδιαφέρεσαι για πορτρέτα, ψηφιακή φωτογραφία ή απλώς υφές, αυτός ο οδηγός είναι για εσένα.
Ανοιχτή έναντι κλειστής φωτογραφίας
Μία από τις βασικές τεχνικές σύνθεσης φωτογραφίας είναι να κατανοήσουμε ότι οι φωτογραφίες μπορούν να κατηγοριοποιηθούν είτε ως «ανοιχτές» ή «κλειστές». Με τον όρο «κλειστή», αναφερόμαστε σε μια φωτογραφία που δηλώνει ξεκάθαρα τον σκοπό της. Ένα παράδειγμα θα ήταν μια φωτογραφία προϊόντος μπροστά σε λευκό φόντο. Πρόκειται για φωτογραφίες που δεν μπορούν να ερμηνευθούν και ο σκοπός τους είναι ξεκάθαρος, οπότε όλοι οι θεατές μπορούν να βγάλουν παρόμοια συμπεράσματα. Όταν μιλάμε για τη φωτογραφία ως τέχνη, συνήθως δεν λαμβάνουμε υπόψη αυτού του είδους τις εικόνες. Οι «ανοιχτές» εικόνες, από την άλλη, είναι αυτές που θα μας ενδιαφέρουν σε αυτό το άρθρο. Με τον όρο «ανοιχτή» αναφερόμαστε σε συνθέσεις που επιδέχονται ερμηνεία. Η ίδια εικόνα μπορεί να ερμηνευτεί διαφορετικά από κάθε θεατή. Ο καθένας μπορεί να δημιουργήσει μια διαφορετική ιστορία πίσω από αυτή. Αυτές είναι φωτογραφίες που συνήθως τραβούν την προσοχή του θεατή για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Αυτός είναι και ο λόγος που σε τέτοιες φωτογραφίες αποφεύγουμε τις επεξηγηματικές λεζάντες, για να δώσουμε στον θεατή την ευκαιρία να τις ερμηνεύσει μεμονωμένα, αφήνοντάς τον έτσι να αλληλεπιδράσει διανοητικά μαζί της.
Τεχνικές Σύνθεσης
Λάβε υπόψιν τις 4 πλευρές του κάδρου
Αυτό είναι που ορίζει τη σύνθεση στη φωτογραφία μας. Κάθε φωτογραφία, ανεξάρτητα από τις αναλογίες της, έχει κάποια πεπερασμένα όρια. Αυτά είναι οι τέσσερις πλευρές του. Μία από τις βασικές τεχνικές σύνθεσης φωτογραφίας είναι να γνωρίζεις αυτά τα όρια και να μπορείς να αποφασίζεις για το περιεχόμενό τους. Αυτό που βρίσκεται κοντά σε αυτά τα σύνορα είναι εξίσου σημαντικό με τα άλλα στοιχεία στην υπόλοιπη εικόνα. Είναι πρακτική των αρχαρίων να κοιτάζουν στο κέντρο του σκοπεύτρου τους και να δίνουν λιγότερη προσοχή στις τέσσερις γωνίες. Αυτό είναι κάτι για το οποίο πρέπει να εκπαιδεύσουμε τον εγκέφαλό μας και απαιτεί λίγη προσπάθεια στην αρχή, πριν μπορέσουμε να το κάνουμε μηχανικά. Αυτές οι τέσσερις πλευρές καθορίζουν το περιεχόμενο της φωτογραφίας μας. Τι περιλαμβάνεται; Τι μένει πίσω; Αυτές είναι ερωτήσεις που πρέπει να κάνουμε στον εαυτό μας για να δημιουργήσουμε μια οπτική ιστορία που επικοινωνεί τις σκέψεις μας.
Σχέση θέματος με φόντο
Αυτή είναι ίσως μια από τις πιο βασικές τεχνικές σύνθεσης φωτογραφίας. Αν δεν την γνωρίζεις, ετοιμάσου να πας τη φωτογραφία σου στο επόμενο επίπεδο, κατανοώντας τις παρακάτω γραμμές! Αυτός είναι ο ίδιος ο ορισμός της σύνθεσης.
Το άμεσο υπόβαθρο του θέματός σας είναι ΕΞΙΣΟΥ σημαντικό με το θέμα μας. Θυμίσου, ζούμε σε έναν τρισδιάστατο κόσμο και τα μάτια μας μπορούν να δουν τρισδιάστατα. Επομένως, ο εγκέφαλός μας μπορεί να διακρίνει τις διαφορές στην απόσταση, καταλαβαίνοντας έτσι πού βρίσκεται κάθε αντικείμενο στο οπτικό πεδίο μας. Αυτό δεν ισχύει στη φωτογραφία. Η φωτογραφία είναι μια δισδιάστατη ερμηνεία του τρισδιάστατου κόσμου. Τα πάντα στις εικόνες μας βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο, δηλαδή στο χαρτί/οθόνη όπου προβάλλεται η εικόνα. Επομένως, επαναλαμβάνω, ότι το άμεσο υπόβαθρο του θέματός μας είναι ΕΞΙΣΟΥ, ναι! ΕΞΙΣΟΥ σημαντικό με το θέμα μας. Καθορίζει το θέμα και παρέχει ενδιαφέρον στο πρώτο πλάνο. Χωρίς το φόντο του, το θέμα δεν υφίσταται. Επομένως, θα πρέπει πάντα να έχουμε κατά νου ότι το θέμα ή τα θέματά μας πρέπει να ζουν μπροστά σε ένα υπόβαθρο που τα καθορίζει ξεκάθαρα. Άρα το άμεσο φόντο πρέπει να βρίσκεται σε αντίθεση με το θέμα και τα άλλα στοιχεία της σύνθεσης.
Παρατήρησε παρακάτω πώς μπορούμε να δούμε τις βούλες σε κάθε εικόνα:
Όπως θα δούμε στην οδηγία για την αντίθεση, τα μάτια μας έλκονται πρώτα από το μέρος της εικόνας που έχει την ισχυρότερη αντίθεση (κοντράστ). Το κύριο θέμα πρέπει να έχει αυτήν την ιδιότητα. Αυτή είναι μια από τις πιο σημαντικές τεχνικές σύνθεσης που πρέπει να κατανοήσεις. Δείτε τη σημασία του φόντου παρακάτω.
Το λιγότερο είναι περισσότερο (αφαίρεση)
Οι κατευθυντήριες γραμμές σύνθεσης στη φωτογραφία έχουν κληρονομηθεί κυρίως από τον πρόγονό της, τη ζωγραφική. Ωστόσο, αυτή η οδηγία είναι ειδική για τη φωτογραφία και αντίθετη από αυτή της ζωγραφικής. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να καταλάβουν οι φωτογράφοι από την πρώτη μέρα.
Σκέψου τα βασικά. Η ζωγραφική είναι μια προσθετική τέχνη. Αυτό σημαίνει ότι ξεκινάμε με έναν κενό καμβά και προσθέτουμε στοιχεία σύνθεσης για να ολοκληρώσουμε την εικόνα μας. Η φωτογραφία είναι το εντελώς αντίθετο. Είναι αφαιρετική τέχνη. Αυτό σημαίνει ότι ξεκινάμε με έναν γεμάτο καμβά και αφαιρούμε στοιχεία για να καταλήξουμε σε μια δυνατή σύνθεση. Όταν συνθέτουμε μια φωτογραφία θα πρέπει να σκεφτόμαστε περισσότερο τι να αφήσουμε έξω, παρά τι να βάλουμε σε αυτήν. Πρέπει να αφαιρέσουμε όλα τα περιττά στοιχεία που δεν έχουν τίποτα να πουν στην ιστορία της εικόνας μας. Θυμήσου λοιπόν, στη φωτογραφία, το λιγότερο είναι περισσότερο.
Χρησιμοποιώντας αυτήν την τεχνική σύνθεσης, μπορούμε να δημιουργήσουμε μια φωτογραφία που μπορεί να μην έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα. Για παράδειγμα, μπορεί να υπάρχει ένα ζευγάρι που κάθεται σε ένα παγκάκι. Ίσως αποφασίσουμε να αφήσουμε έναν από τους δύο έξω από το κάδρο μας, υπονοώντας έτσι ότι υπάρχει μόνο ένα άτομο, που νιώθει μοναξιά, που κάθεται σε αυτό το παγκάκι. Ή μπορεί να υπάρχει μια μητέρα σε ένα πάρκο, δίπλα στο μωρό της στο καρότσι του. Ίσως αποφασίσουμε να φωτογραφίσουμε το μωρό στο καρότσι του στο πάρκο, υπονοώντας ότι βρίσκεται εκεί μόνο του.
Τρίγωνα στη Σύνθεση
Τα τρίγωνα είναι ένα πολύ ενδιαφέρον συνθετικό στοιχείο στις εικαστικές τέχνες και σε κάθε πλάνο. Μπορείς να πειραματιστείς προσπαθώντας να τα βρεις σε σημαντικές φωτογραφίες και πίνακες και θα δεις ότι υπάρχουν περισσότερα από ό,τι φανταζόσουν. Τα τρίγωνα δεν είναι μόνο ένα στοιχείο που δημιουργεί ομορφιά στη φωτογραφική σύνθεση, αλλά μπορεί επίσης να βοηθήσει στη δημιουργία μιας ιεραρχίας, παρέχοντας μια σειρά με την οποία το μάτι θα περιηγηθεί στην εικόνα. Ένα τρίγωνο μπορεί να σχηματιστεί όχι μόνο από καθορισμένες γραμμές, αλλά μπορεί επίσης να υπονοηθεί από διαφορετικές μορφές στην εικόνα ή κατευθύνσεις προς τις οποίες κοιτάζουν τα άτομα στη φωτογραφία. Ένα τρίγωνο είναι ένα πολύ βασικό σχήμα που είναι ενσωματωμένο στον εγκέφαλό μας, οπότε το μυαλό μας το ψάχνει και μπορεί να ολοκληρώσει το σχήμα ακόμα και όταν λείπουν μέρη του.
Χρυσό τρίγωνο
Ανάμεσα στα πιο σημαντικά μυστικά της φωτογραφίας είναι το Χρυσό Τρίγωνο. Μια διαφορετική έννοια από τα τρίγωνα πριν, και μπορεί επίσης να βρεθεί πολύ συχνά στις εικαστικές τέχνες. Θα είναι χρήσιμο γενικά να δεις σημαντικές εικόνες (ζωγραφική, φωτογραφία, εικονογράφηση) και να προσπαθήσεις να τις αποδομήσεις για να βρεις την οδηγία που αναφέρουμε εδώ.
Θα εξηγήσω το Χρυσό Τρίγωνο εδώ, αλλά δες και την παρακάτω εικόνα για περαιτέρω διευκρίνιση. Το Χρυσό Τρίγωνο προκύπτει διαιρώντας το κάδρο σε τέσσερα τμήματα σχεδιάζοντας μία διαγώνιο (σε οποιαδήποτε από τις δύο πλευρές) και στη συνέχεια δύο γραμμές από τις άλλες δυο γωνίες, τέμνοντας τη διαγώνιο κάθετα. Δημιουργεί συμμετρία και ισορροπία στο κάδρο.
Μπορείς να χρησιμοποιήσεις αυτήν την τεχνική σύνθεσης με διαφορετικούς τρόπους. Μπορείς να συμπεριλάβεις τα στοιχεία της φωτογραφίας σου σε ένα από αυτά τα τρίγωνα ή μπορείς να τοποθετήσεις τα στοιχεία σου κατά μήκος αυτών των γραμμών. Τα σημεία στα οποία τέμνονται αυτές οι γραμμές είναι οπτικά ισχυρές περιοχές, επομένως μπορείς να τα χρησιμοποιήσεις τοποθετώντας καίρια σημεία της φωτογραφίας σου σε ένα από αυτά. Θυμήσου ότι μπορείς επίσης να χρησιμοποιήσεις γραμμές που απλά εννοούνται κατά μήκος αυτών των γραμμών σύνθεσης (για παράδειγμα, κατεύθυνση της όρασης). Τέλος, έχε υπόψιν ότι αυτές οι γραμμές είναι για να τις χρησιμοποιήσεις ως οδηγό, επομένως δεν χρειάζεται να φαίνονται, μόνο να υπονοούνται.
Κανόνας των τρίτων
Ένας από τους βασικούς κανόνες σύνθεσης στη φωτογραφία και από τους πρώτους που διδάχθηκαν σε σχολές φωτογραφίας. Αυτός είναι ένας οδηγός σύνθεσης που γνωρίζουν οι περισσότεροι αρχάριοι. Ο κανόνας των τρίτων δημιουργείται με τη χρήση ενός πολύ σημαντικού μαθηματικού αριθμού που βρίσκεται συχνά στη φύση, της Χρυσής Αναλογίας (που αντιπροσωπεύεται από το ελληνικό γράμμα «φ», καθώς ο Πυθαγόρας και ο Ευκλείδης ήταν οι πρώτοι μαθηματικοί που ήταν γνωστό ότι πειραματίστηκαν με αυτόν τον αριθμό). Αυτός ο αριθμός είναι φ = 1,61803398875 που βλέπουμε σε φυσικά μοτίβα παντού γύρω μας, όπως στα φυτά, στα κοχύλια, στη μουσική και σχεδόν σε όλα. Μπορούμε να το δούμε στις αναλογίες των χεριών, των δακτύλων, των ποδιών μας και οπουδήποτε αλλού στο ανθρώπινο σώμα.
Μαθηματική σημείωση: Στα μαθηματικά, δύο ποσότητες είναι στη χρυσή τομή, αν η αναλογία τους είναι ίδια με την αναλογία του αθροίσματος τους προς τη μεγαλύτερη από τις δύο ποσότητες. Εκφράζεται αλγεβρικά, για τις ποσότητες a και b με a>b>0
( a+b ) / a = a / b =: φ
Η απλούστερη εφαρμογή αυτού στο κάδρο μας είναι να σχεδιάσουμε μια παράλληλη γραμμή από κάθε πλευρά που χωρίζει την αντίστοιχη πλευρά στη χρυσή τομή. Έτσι καταλήγουμε στην ακόλουθη σύνθεση:
Αυτό το αποτέλεσμα συχνά απλοποιείται καθώς η χρυσή τομή είναι ένας αριθμός κοντά στο 1,5. Επομένως, εάν το εφαρμόσουμε σε ένα τυπικό φωτογραφικό κάδρο, το οποίο είναι 3:2, καταλήγουμε σε μια σύνθεση που χωρίζει το κάδρο μας σε εννέα ίσα μέρη όπως παρακάτω:
Μπορούμε να λάβουμε υπόψη οποιαδήποτε από αυτές τις περιπτώσεις για να δημιουργήσουμε την εικόνα μας. Όπως εξηγήθηκε, αυτές είναι μόνο κατευθυντήριες γραμμές, επομένως κανείς δεν πρόκειται να βγάλει χάρακα για να μετρήσει εάν το έχεις κάνει σωστά.
Κάνοντας αυτό, καταλήγουμε σε τέσσερα σημεία όπου τέμνονται οι γραμμές και εννέα διαμερίσματα. Τα σημαντικά στοιχεία που πρέπει να λάβουμε υπόψη μας εδώ είναι οι τέσσερις γραμμές και τα σημεία όπου τέμνονται. Έχει παρατηρηθεί ότι τοποθετώντας αντικείμενα και έννοιες κατά μήκος αυτών των γραμμών ή στα σημεία τομής, τα μάτια του θεατή έλκονται από αυτά και είναι επίσης ευχάριστα στα μάτια. Αυτός είναι ίσως ο απλούστερος τρόπος για να δημιουργήσετε μια ελκυστική σύνθεση.